Wouter in India #3: Dagelijkse beslommeringen

Voor dat ik naar India vertrok, heb ik uiteraard uitgezocht hoe het met mijn elektrische apparaten hier zou vergaan en of ik een reisstekker nodig zou hebben. Over reisstekkers waren wisselende adviezen te vinden, maar de verschillende websites waren het er unaniem over eens dat de netspanning hetzelfde is als in Nederland. Mijn apparaten zou ik dus zonder problemen moeten kunnen gebruiken. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat ze het dan meteen doen, want ze hebben hier regelmatig last van black-outs.

Een reisstekker heb ik (nog) niet nodig gehad en mijn apparaten werkten – in het begin – inderdaad allemaal. Toch reageerde mijn laptop wat vreemd: hij werd heel warm. Zo warm zelfs dat de hele behuizing is gesmolten. Of ik dit in de schoenen van het Indiase stroomnet kan schuiven weet ik niet, maar ik moest wel opzoek naar een oplossing.

Gelukkig kunnen ze in India alles repareren. Ze kenden nog wel iemand die dat deed – uiteraard de beste persoon voor deze klus – dus werd ik meegenomen voor reparatie. Daar aangekomen bleek de beste man helaas niet met mijn merk laptops te werken. Hun vaardigheden zijn vaak beperkt tot specifieke merken, en dus moesten we het ergens anders proberen. Maar waar we ook kwamen, niemand kende het merk en dan is er dus ook geen mogelijkheid om hem te repareren.

Voor internationale computermerken zoals de mijne, moet je natuurlijk ook niet in een provinciestad zijn, maar in een grote metropool – dacht ik althans. Gelukkigerwijs hadden we een paar weken later een toernooi in Delhi, hier zouden ze me vast kunnen helpen. Dus vol goede moed mijn computer ook maar in mijn tas gestopt. Op Google de locatie van mijn merk computerwinkel opgezocht en dit bracht me op een plein tussen een paar flatgebouwen met allemaal verschillende computerwinkels, de ene voor specifieke computermerken, de ander voor alle merken. Vanwege mijn eerdere ervaring ging ik eerst maar op zoek gegaan naar de winkel van mijn computermerk.

Eenmaal de goede winkel gevonden, bleek deze alleen voor de verkoop van computers te zijn, maar in een van de omringende flatgebouwen zat het reparatiecentrum. Ik kreeg een routebeschrijving, de naam van het gebouw en moest dan naar kamer 6 op de 6e etage. De namen van de gebouwen waren natuurlijk nergens te vinden en ook de routebeschrijving was wat warrig, dus ben ik op goed geluk een gebouw binnen gelopen: geen reparatiecentrum in kamer 6 op de 6e etage. Bleek dat het flatgebouw bestond uit meerdere gebouwen tegen elkaar aan en na even zoeken had ik dan toch de juiste trap omhoog gevonden. En hoewel het een beetje voelde alsof ik ergens in een getto liep, kwam ik uiteindelijk bij het reparatiecentrum uit. Daar wilden ze er wel naar kijken, maar dat ging een paar maanden duren omdat er wat besteld moest worden. Dan toch maar proberen bij de winkeltjes die beloofden álles te repareren. Ze waren enorm blij dat ik hun winkel aandeed, maar na een korte blik op mijn laptop was het wel snel duidelijk dat ze toch niet alle laptops repareerden.

Zonder een laptop staat de wereld tegenwoordig stil, dus ik had wel een nieuwe nodig. Gelukkig kent India ook sites als Amazon en eigen varianten die alles aan de deur bezorgen. Een mooie aanbieding gevonden, laptop besteld en het bezorgadres ingevuld. Een adres ziet er in India wat anders uit dan in Nederland: een straatnaam is er wel, maar een huisnummer niet. Het adres dat ik doorgaf (van het hotel waar ik toen verbleef) vermeldde dat het hotel in de buurt was van de bioscoop. En daar moet de bezorger het dan maar mee doen.

Na een paar dagen had de bezorger het hotel gevonden. Dolblij ging ik met mijn pakket naar mijn kamer. Daar aangekomen bleek het een deceptie: de doos was leeg. Er zat alleen een adapter in. De klantenservice was heel vriendelijk maar hielp me geen steek verder. Toch maar weer een nieuwe laptop besteld. Dit keer met hulp van mijn Indiase collega’s; zij adviseerden mij alleen met cash on delivery te bestellen. Zo gezegd, zo gedaan. Na wederom een paar dagen kwam de bezorger. Dit keer heb ik rustig de doos opengemaakt, de laptop uitgepakt en zelf even uitgeprobeerd, toen het geld gepind en computer betaald. De bezorger stond ondertussen de hele tijd rustig te wachten alsof hij verder toch nergens naartoe moest.

You Might Also Like